Sebahattin Demirtaş, 18 yaşındayken yaşanan bir olayda kurşun isabet etmesi sonrası felç oldu ve tekerlekli sandalyeye bağımlı kaldı.

Bir süre tekerlekli sandalyeyle basketbol ve curling sporlarını da yapan 29 yaşındaki Demirtaş, iş hayatına atılmak için Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığına (KOSGEB) başvuruda bulundu.

Aldığı girişimcilik belgesi sonrası projesini hazırlayan Demirtaş, koyun yetiştiriciliği alanında hibe aldıktan sonra kasap dükkanı açtı.

Engellilere iş fırsatı sunmayı hedefliyor

Engelleri aşıp iş hayatına atılan Demirtaş, sektörde büyüyüp engellilere iş fırsatı sunmayı hedefliyor.

Demirtaş, AA muhabirine, hayata tutunmak için sürekli ne yapabileceğini düşündüğünü ve sonunda sportif faaliyetlere yöneldiğini anlattı.

Sportif faaliyetler sonrası iş hayatına atılmak istediğini ifade eden Demirtaş, şöyle konuştu:

“Kazadan önce de babamla canlı hayvan işi yapıyorduk. Bu alanda bir şeyler yapmak istedim. KOSGEB’e başvuru yaptım. Girişimcilik belgemi aldıktan sonra koyun hibesine yönlendirildim. Bu destekle koyunculuğa yeniden başladım ve kasap dükkanı açtım. O destekle süreci ilerlettik. Şu an belli başlı lokantalara cağ kebabı eti hizmeti veriyoruz. Aynı zamanda parkende satışlarımız oluyor.”

Kasap dükkanını açarken bazı tedirginlikler yaşadığını anlatan Demirtaş, insanların olumlu bakışlarının kendisini çok motive ettiğini dile getirdi.

“İnsanların tepkileri hoşuma gitti, yapabileceğime inandım”

İş yerinde tezgahta, kasa başında çalıştığını belirten Demirtaş, “İş yerini ilk açacağımız zaman, ‘yapabilir miyim, yapamaz mıyım’ diye tereddütlerim vardı ama işin içine girdikçe alıştım. İnsanlardan da çok olumlu tepkiler aldım. İnsanlar beni burada görünce mutlu oluyorlar. Beni destekliyorlar ve bu çok hoşuma gitti, yapabileceğime inandım.” diye konuştu.

Demirtaş, hayatın insanların karşısına neler çıkaracağının bilinmediğini ve bu nedenle her şeye hazırlıklı olunması gerektiğini vurgulayarak, şunları kaydetti:

“Ben de böyle olacağımı bilmiyordum. Çok ağır süreçler atlattım. Sonrasında hayat devam ediyor dedim. Et sektöründe ilerlemek istiyorum. Daha fazla kişiye ulaşmak istiyorum. Bu işte bir rol model olmak istiyorum. Engelli olduğum için kasap olamam diye bir şey yok. Bunu yapabiliriz. Biz yeter ki kendimize engel olmayalım. Hayalim, et sektöründe ilerleyip, et tesisi kurup, engelli kardeşlerimize istihdam sağlayacak bir projeyi hayata geçirmek.”