0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Zonguldak’ta çocukken başladığı ayakkabı imalatı ve tamirciliğinde 67 yılı geride bırakan Recep Akman, ilerleyen yaşı ve ortopedik engeline rağmen baba mirası mesleğini yaşatmaya çalışıyor.

Karadeniz Ereğli ilçesi Orhanlar Mahallesi’nde yaşayan ilçenin en eski ayakkabı imalatçısı ve tamircilerinden Akman, 6 yaşında kardeşleriyle ayakkabı ustası babasının yanında meslekle tanıştı.

Küçük yaşta bir elinin parmaklarını kaybetmesine karşın çocukluk ve gençlik yıllarında kundura işinin inceliklerini öğrenen Akman, 42 yıl önce Akarca Mahallesi Dikili Caddesi’nde ilk iş yerini açtı.

İlçe merkezinde 2000 yılında satın aldığı 16 metrelik dükkanında mesleğini sabırla sürdüren 73 yaşındaki Akman, geçimini sağladığı ve 4 çocuğunu okutup büyüttüğü işini gücü yettiğince devam ettirmek istiyor.

“Topaç oynamak için pazar günlerini iple çekerdik”

Akman, AA muhabirine, dükkanının kokusunun kendisine hayat verdiğini, atölyesine gelmediği günlerde kendini “zararda ve suçlu” hissettiğini söyledi.

6 yaşında tanıştığı meslekte 67 yılı geride bıraktığını anlatan Akman, “Bu meslek bize babamızdan kaldı, üç kardeş de bu zanaatı iyi biliriz. Babamla ayakkabı tamiri ve üretimini 1962’ye kadar birlikte yaptık.” dedi.

Akman, çocukluk yıllarının ayakkabı atölyesinde geçtiğini aktararak, “Üç kardeş çocuklukta kundurayla tanıştık. Babamın izni olmadan sokakta gezemezdik. Atölyede hiçbir şey yapmasak bile kötü ayakkabıları istife dizerdik. Bizim zamanımızda topaç adında oyuncak vardı, onu oynamaya hasret kalırdık. ‘Pazar günleri gelsin de topaç oynayalım’ diye o günü iple çekerdik.” diye konuştu.

Dükkanında ayakkabı tamirinden imalata her işlemi yaptığını belirten Akman, özel sipariş de aldıklarını ancak günümüzde bunu yaptıranların sayısının binden bire düştüğünü dile getirdi.

Akman, mesleği sayesinde kimseye muhtaç olmadan ailesinin geçimini sağladığına değinerek, çocuklarının eğitimini ve yuva kurmalarını böylece sağladığını kaydetti.

Oğullarından birinin zanaat tercih edip yanında çalıştığını, birinin fabrikada formenlik yaptığını, diğerinin de Almanya’da vinç operatörü olduğunu, kızının ise evlenip yuva kurduğunu anlatan Akman, “İşimi hakkı ve helaliyle yaparak kimseye muhtaç olmadan ailemin geçimini sağladım. Meslek hayatım boyunca sadece şuna dikkat ettim; ‘Bu para sana haram olsun usta’ dedirtmedim kendime.” ifadesini kullandı.

Akman, artık gençler bu meslekleri tercih etmediği için çırak gelmediğini ve geçmişte yetiştirdiğini çırakların da işlerini devam ettirmediğini aktararak, zamanında ilçede 18 olan ayakkabı tamircilerinin şu an 4 kişi olarak hizmete devam ettiğini sözlerine ekledi.