0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yaklaşık 17 yıldır özel eğitim öğretmenliği yapan Öter, Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat 2023’teki depreme, iki çocuğu ve eşiyle ilçenin Odabaşı Mahallesi’nde yaşadıkları apartman dairesinde yakalandı.

Öter ve ailesi, yan binanın kendi apartmanlarının üzerine devrilmesi sonucu 6. kattaki dairelerinin hasar görmesiyle mahsur kaldı. Aile, itfaiye ekiplerinin çalışması sonucu evlerinden 6 saat sonra kurtarıldı.

Hatay’dan ayrılma kararı alan ve kentte yaptığı öğretmenlik mesleğine de ara veren Tuğba Öter, ailesiyle Adana’ya taşındı.

Depremin etkilerini atlatıp zor günleri geride bırakan Tuğba Öter, eylülde Fazilet Kibritoğlu Özel Eğitim Uygulama Okulunda yeniden mesleğine döndü.

“Çalışmak daha iyi geldi ve iyileştirici oldu”

Tuğba Öter, AA muhabirine, depremin ardından mesleğine kavuşacağı günün hayalini kurduğunu söyledi.

Mesleğe bir süre ara verdiğini belirten Öter, “Buraya gelene kadar zaten 6 ay çalışmadık. Küçük çocuğum olduğu için idari izinliydim. Çalışmamak çok kötü bir şey. İnsan sürekli evde oturup acısını düşünüyor. Hayat seni beklemiyor, akıp gidiyor. Bir şekilde kalkman ve iyi olman lazım. Özellikle anneysen bu mecburi bir durum. Çalışmak daha iyi geldi ve iyileştirici oldu.” dedi.

Öter, “İlk sallanma sürecinde üniversiteden bir arkadaşıma ses kaydı atmıştım. Şarjım çok az olduğu için ondan bu mesajı yaymasını istemiştim. ‘Çaresiz bir annenin sesi’ diyebiliriz, çok zordu. Bu durumu hiç kimsenin yaşamasını istemem. Umarım bundan sonra hiç kimsenin hayatında böyle büyük yıkımlar olmaz.” ifadelerini kullandı.

“Özel çocukların her biri başka bir hikaye”

Öter, depremde komşularını kaybettiğini ve yaşadıklarını ömür boyunca unutamayacağını dile getirdi.

Adana’da olmaktan mutluluk duyduğunu belirten Öter, şunları kaydetti:

“6 Şubat sabahı okula gitmek için uyanmayı ümit ediyorduk. Böyle kötü bir olay yaşadığımız için her şey çok farklı oldu. Tanıdığımız, bildiğimiz bir yerden hiç tanımadığımız bir yere gelmek zorunda kaldık. Tayinimizi yaptık ve artık yeni hayatımızı burada kuruyoruz. İyi ki Adana varmış. İklim ve kültür olarak Antakya’ya çok yakın. Çalışıyor olmamız ve toparlanmamız, hayatın akışına dahil olmamız için iyi bir fırsat. Burada hayatımızı yeniden devam ettiriyoruz. Özel gereksinimli öğrencilerle çalıştığım için çok mutluyum. Özel çocukların her biri başka bir hikaye. Muhtemelen bütün öğretmen arkadaşlarımın çok farklı anıları vardır ama özel eğitim öğretmenlerinin bambaşka anıları var. Bizim çocuklarımızla çalışmanın ayrıcalık olduğunu düşünüyorum. Aklım ve kalbim eskiye büyük bir yer ayırdı ama yeniler de çok özel. Devam ediyor olmak çok güzel. İyi ki öğretmen olmuşuz. Bütün öğretmen arkadaşlarımın gününü kutluyorum.”